„Dozwól mi chwalić Cię Panno Przenajświętsza i daj mi moc przeciwko nieprzyjaciołom Twoim. Święty Maksymilian
„Różaniec – skarb, który trzeba odkryć. Modlitwa tak łatwa, a jednocześnie tak bogata, na-prawdę zasługuje, by wspólnota chrześcijańska ponownie ją odkryła. Weźcie znów ufnie do rąk koronkę różańca, odkrywając ją na nowo w świetle Pisma Świętego, w harmonii z liturgią, w kontekście codziennego życia. Oby ten mój apel nie popadł w zapomnienie niewysłuchany! Skuteczności tej modlitwy zawierzam sprawę pokoju w świecie i sprawę rodziny”.
Jan Paweł II „List apostolski o różańcu świętym” 16 X 2002 r
„Na Różańcu prosimy Najświętszą Maryję Pannę, aby prowadziła nas do coraz pełniejszego zjednoczenia ze swoim Synem, Jezusem, byśmy się do Niego upodabniali, odczuwali tak, jak On i jak On postępowali”.
Papież Franciszek w liście do młodzieży zgromadzonej w Kownie, czerwiec 2013
Ostatnie Spotkanie Wspólnoty Żywego Różańca
odbyło się w niedzielę 4 XII 2016 r. o godz. 16 30
do następnego spotkania
będziemy modlili się w intencji:
„dziękczynnej za dar Roku Świętego-Roku Miłosierdzia”
Następne nasze spotkanie odbędzie się jak zwykle w pierwszą niedzielę miesiąca
8 I 2017 r. o godz. 16.00 – sala dolnego kościoła
Będzie to spotkanie opłatkowe
Historia – Służebnica Boża Paulina Jaricot – córka bogatego przemysłowca z Lyonu, już jako 18-letnia dziewczyna przejęła się stanem wiary wśród ludzi i będąc osobą świecką założyła najpierw Dzieło Rozkrzewiania Wiary, później Apostolstwo Dobrej Książki, a w 1826 r., mając 27 lat, założyła Stowarzyszenie Żywego Różańca. Papież Grzegorz XVI zatwierdził je oficjalnie 27 I 1832 r. Powstała nowatorska metoda praktykowania modlitwy różańcowej, Kościoła oraz wołaniem o nawrócenie grzeszników. Żywy różaniec szybko osiągnął imponujący rozwój w wielu krajach. W chwili śmierci Pauliny w samej Francji liczba członków Stowarzyszenia wynosiła 2 250 000 osób.Żywy Różaniec oznacza życie wg Ewangelii. Należeć do Żywego Różańca oznacza nie tylko wierzyć w istnienie Boga, ale i wierzyć Bogu, wierzyć w Jego Dzieło Zbawienia, ufać Bogu i kochać Go, a w Bogu i dla Boga – kochać ludzi. Wszyscy potrzebujemy modlitwy i modlitewnego zaplecza, a Żywy Różaniec chroni każdego z nas, nasze rodziny i całe społe-czeństwo przed śmiercią duchową t. zn. przed ateizmem, obojętnością religijną i zepsuciem obyczajów. Bardzo ważna jest więc nie tylko modlitwa na różańcu, lecz także wspólnota Żywego Różańca – rezonans duchowy serc powiązanych ze sobą, jak paciorki różańca, wspólnota wśród ojców i matek, dziewcząt i chłopców, dorosłych i dzieci. Oby każdy odnalazł dla siebie odpowiednią wspólnotę różańcową, albo taką utworzył, a przekona się, ile to będzie znaczyło w jego życiu i w drodze do nieba.
Stowarzyszenie Żywy Różaniec jest ogólnopolskim stowarzyszeniem wiernych o charakterze modlitewnym i formacyjnym, które ma swój statut, podlega Konferencji Episkopatu
Polski i Biskupowi miejsca, a w parafii władzy proboszcza.
Wspólnota Żywego Różańca w naszej parafii to najstarsza grupa modlitewna, która zaistniała już w 1965 r., w okresie starań o parafię i kościół, zanim władza przyznała 17 IV 1971 r., 1/3 baraku przy ul. Kolady (tu w maju 1975 r. zamieszkał, prowadzący od XII 1973 r. katechizację na Służewcu, ks. Bogumił Sikorski). Pani Henryka Próchnicka i pani Seweryna Marzec organizowały kółka różańcowe żeńskie, a od 1976 r. również męskie. W 1979 r. były trzy męskie koła różańcowe. Zawsze były to działania pod opieką proboszcza, którym od momentu erygowania filii parafialnej 28 VI 1977 r. był ks. Bogumił Sikorski.
Żywy Różaniec składa się z „żywych róż”- jak nazywa się jedno koło różańcowe. Na czele jednej róży stoi zelator/zelatorka, a na czele wszystkich róż Główna Zelatorka. Są oni wyłaniani wg miejscowej tradycji. Jedna „róża” (koło różańcowe) to 20 osób, od kiedy 16 X 2002 r. Papież Jan Paweł II ogłosił Rok Różańca X 2002 – X 2003 i skierował do Kościoła” List Apostolski o Różańcu Świętym”, w którym poszerzył modlitwę różańcową do-dając ”tajemnice światła” ( do tego momentu koło różańcowe składało się z 15 osób).
Każda osoba odmawia codziennie jedną dziesiątkę różańca czyli rozważa jedną tajemnicę różańcową. Dzięki temu każdego dnia w jednej „róży” odmawiany jest cały różaniec. Jest to jakby „wieniec różany” składany u stóp Królowej, do którego dołączane są wspólne intencje, aktualizowane w zależności od okresu liturgicznego i problemów, jakie są ważne dla życia Kościoła w Ojczyźnie, w świecie i w Parafii, podawane nam przez ks. Proboszcza, który jest naszym Opiekunem.
Od 1 VI 1999 r. jest nim ks. Andrzej Parys.
Główną zelatorką od X 2010 r. jest pani Janina Leśniewska.
Obecnie w naszej parafii jest 10 róż (9 żeńskich i 1 męska), czyli każdego dnia modli się w ten sposób 200 osób. W Księdze Żywego Różańca, którą prowadzi obecnie zelatorka koła p.w. św. Faustyny, pani Jolanta Golatowska ( w okresie 2000 – 2010 prowadziła ją pani Michalina Szafrańska) znajdują się nazwiska wszystkich członków należących do naszej Wspólnoty Żywego Różańca często już nieżyjących.
Pani Michalina Szafrańska ur. w 1920 r., zmarła 20 IV 2010 r. w wieku lat 90. Od 1964 r. była parafianką służewieckiej Wspólnoty, od 1976 r. prowadziła Grupę Modlitewną, która w każdą sobotę po wieczornej Mszy Św., przed wystawionym Najświętszym Sakramentem modliła się o parafialny kościół. Grupa ta istnieje po dzień dzisiejszy. Pani Michalina, czyli Matka Generalna, jak Ją nazywał ks. Proboszcz, pełniła funkcję głównej zelatorki, prowadziła Księgę Pamiątkową, należała do Rycerstwa Niepokalanej. Za zasługi dla parafii ksiądz Prymas Józef Glemp odznaczył Ją 5 X 2000 r. Medalem Prymasowskim. W III 2004 r. podczas wizytacji kanonicznej parafii, Księgę widział ks. Biskup Tadeusz Pikus.
Każda „ RÓŻA” ma swojego Patrona; są więc „róże ” pod wezwaniem:
1. Matki Bożej Nieustającej Pomocy
2. Matki Bożej Fatimskiej
3. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
4. Miłosierdzia Bożego
5. Św. Faustyny
6. Św. Maksymiliana
7. Św. Antoniego ( koło męskie),
8. Św. Judy Tadeusza
9. Podwyższenia Krzyża Świętego (powstało w 2003 r. )
10. Św. Jana Pawła II (powstało w V 2006 r.)
Spotykamy się w każdą pierwszą niedzielę miesiąca o godz. 16.30 w dolnym kościele, gdzie wspólnie śpiewamy Maryjne pieśni, odmawiamy dziesiątkę różańca, modlimy się za tych, których Pan powołał do Siebie w minionym miesiącu, witamy nowych człon-ków, słuchamy nauki formacyjnej (w 2015/2016 r., w związku z ogłoszonym przez Ojca Św. Franciszka Jubileuszowym Rokiem Miłosierdzia, dotyczy ona encykliki JPII z 30 XI 1980 r. „Dives in Misericordia”) oraz otrzymujemy wspólną intencję do modlitwy na najbliższy miesiąc.
O godz. 1730 odprawiana jest Msza Święta w intencji żyjących i zmarłych członków Ży-wego Różańca, a o godz. 1830 uczestniczymy w procesji Eucharystycznej, w której asystujemy niosąc różańcowy sztandar (w płaszczach „różańcowych”), a także towarzyszymy Jezusowi w Najświętszym Sakramencie niosąc zapalone świece.
Każdy z nas ma legitymację i codziennie odmawia dziesiątkę różańca. Mamy też odznakę Żywego Różańca oraz od IX 2015 r. własną tablicę przy wejściu na teren kościoła od ul. Rzymowskiego.
Z naszych „różańcowych ofiar” ufundowaliśmy w X 2002 r. Chorągiew Różańcową
oraz Tron pod Monstrancję.
W VII 2003 r. ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz Krzyż i 2 świeczniki stojące na ołtarz, a także metalowe żyrandole w bocznych kaplicach.
W lipcu 2003 r. ufundowano ornat i kapę na nabożeństwa maryjne, a w 2005 r. zostało odnowione Tabernakulum.
We IX 2009 r. dokonano renowacji, stojącego przed kościołem, Krzyża z pierwszej pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II do Polski.
W 2010 r. ufundowano witraż Bł. Marianny Biernackiej oraz 6 klęczników do przyjmowania Komunii Św.
W 2013 r. ufundowano figurę Św. Michała Archanioła przed Grotę Maryjną na placu kościelnym.
Fundacją Żywego Różańca jest rzutnik cyfrowy, na którym są wyświetlane teksty pieśni podczas Liturgii.
W 2007 r. „róża” pod wezwaniem Jana Pawła II ufundowała obraz św. Faustyny, który jest ustawiony przy ołtarzu Jezusa Miłosiernego i noszony jest w procesjach. Autorką obrazu jest s. M. Rafaela ze Zgromadzenia. Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, a rama jest kopią ramy, jaka jest przy obrazie Św. Faustyny znajdującym się przy relikwiach Świętej w Kaplicy Zgromadzenia w Krakowie – Łagiewnikach.
Wspólnota „Żywego Różańca” w naszej parafii wspiera też naszych misjonarzy na Ukrainie: ks. Tomasza Długosza w Winnicy i ks. Tomasza Trackiego – misjonarza wędrownego.
Każdego roku, w uroczystość Bożego Ciała, wspólnota Różańcowa buduje jeden z ołtarzy, a także czynnie uczestniczy w procesji.
Ponadto w Wielkim Poście uczestniczymy czynnie w Drogach Krzyżowych w kościele, a także na ulicach naszego osiedla oraz w procesji rezurekcyjnej.
25 X 2014 r. przedstawicielki naszej Wspólnoty (Jolanta Golatowska, Maria, Rzepka i Alicja Moszczyńska) wzięły udział w spotkaniu modlitewno – formacyjnym w kościele Św. Anny w Wilanowie, zorganizowanym przez o. Stanisława Przepierskiego OP, moderatora Żywego Ró-żańca w Archidiecezji Warszawskiej. Relację z tego spotkania przedstawiła na naszym spo-tkaniu pani Jolanta Golatowska 9 XI 2014 r.
W okresie Bożego Narodzenia organizujemy spotkania opłatkowe (poniżej zdjęcie z ostatniego opłatka 3 I 2016).
Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apo-stolską, może zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w następujących dniach: przyjęcia do Stowarzyszenia, w Boże Narodzenie, w Święto Zmartwychwstania Pańskiego, w dniu Zwiastowania Pannie Maryi, w Święto Matki Bożej Różańcowej, Niepokalanego Poczęcia NMP i Ofiarowania Pańskiego.
Wszyscy członkowie Żywego Różańca tworzą między sobą ścisłe więzi, aby uwypuklić wspól-notowy charakter Kościoła, każdy odmawiający jedną dziesiątkę różańca otrzymuje łaski pły-nące ze wszystkich dziesiątek różańcowych odmówionych tego dnia w żywym różańcu parafii. Jest to różańcowy łańcuch. Podejmujemy też intencje papieskie, a każdy jest otoczony modlitwą pozostałych członków tak za życia, jak i po śmierci.
Dołączcie do nas! Czekamy na każdego!!! Na wszystkich parafian, którzy kochają modlitwę różańcową. Utwórzmy armię Żywego Różańca, aby opleść nim całą naszą parafię, Kościół, Warszawę, Ojczyznę, aby pokonać szatana.
Odpowiedzią na zagrożenia płynące ze świata powinno być apostolstwo różańcowe i powsta-wanie nowych kół różańcowych, a także pokonywanie niewidzialnych barier z wiarą, że inni czekają na zaproszenie do modlitwy.
Potrzebne jest nasze świadectwo, bo w wielu rodzinach brakuje modlitwy, a nowe inicjatywy duszpasterskie przekładają się na większe zainteresowanie Różańcem. Różań-cowe Koła są bowiem zapleczem modlitewnym we wszystkich potrzebach parafii: za kapłanów, za nowe powołania, za dobre rodziny i za rodziny w trudnej sytuacji, za Polskę i za Papieża, za dzieci i za chorych.
Kto mógłby objąć tyle spraw jednego dnia, jeśli nie On,
nasz skromny, nasz cichy, nasz wierny Żywy Różaniec.